در یک شهربازی پسرکی سیاه پوست به مرد بادکنک فروشی نگاه میکرد که از قرار معلوم فروشنده مهربانی بود...بادکنک فروش یک بادکنک قرمز را رها کرد تا در آسمان اوج بگیرد و بدین وسیله جمعیتی از مشتریان جوان را جذب خود کرد سپس بادکنک آبی و همینطور یک بادکنک زرد و بعد از آن یک بادکنک سفید را رها کرد.... بادکنک ها سبکبال به آسمان رفتند و اوج گرفتند و ناپدید شدند.پسرک سیاه پوست هنوز به تماشا ایستاده بود و به یک بادکنک سیاه خیره شده بود.تا اینکه پس از لحظاتی پرسید: آقا! اگر بادکنک سیاه را رها میکردید بالاتر میرفت؟ مرد بادکنک فروش لبخندی به روی پسرک زد و با دندان نخی را که بادکنک سیاه را نگه داشته بود برید و بادکنک به طرف بالا اوج گرفت، و گفت: آن چیزی که سبب اوج گرفتن بادکنک ها میشود رنگ آن نیست بلکه چیزی است که درون خود بادکنک قرار دارد... رنگ ها...تفاوت ها...مهم نیستند.مهم درون آدم است چیزی که در درون آدم هاست،تعیین کننده مرتبه و جایگاه آنهاست و هر چقدر ذهنیات ارزشمندتر باشد،جایگاه والا تر و شایسته تری نصیب آدم ها میشود...
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
